ندای غم

نه پای رفتنی دارم،نه حس ماندنی دیگر... آه این منم نویسنده: فرشته حسین نژاد - دوشنبه ٢٩ اسفند ۱۳٩٠ از کوچه های غم زده ی شهرش چون یک نسیم گذشتی و رفتی با کوله بارِ زردِ فراموشی شهر پر از ستاره ی امیدش با رفتنت سیاهیِ مطلق شد در خاک ریشه دواند گلِ خاموشی با چشم های ملتمسش می گفت تنها امید زندگیم برگرد من بی تو...نه! نخواهم ماند راهِ نگاهِ ملتمسش را بست چشمانِ بی تفاوتِ مغرورت جغدی ز روی شاخه ی خشکی خواند آن روز و روزهای دگر رفتند بادی وزید و خاطره ها را برد اشکی درون چشم تری خشکید مرغِ دلی ز غصه ی هجرت مُرد فریاد در فضای شبش پیچید "ای داد از این زمانه ی بی بنیاد" دستی درون خاک چنگ انداخت افسوس به او نمی رسدش فریاد اکنون درونِ کلبه ی خاموشی غمگین نشسته است زنی تنها چشمان او خیره به جایی دور بر شانه های نازک تنهایش پاشیده موی سپید و پریشانش مبهوت بازیِ سرنوشتی کور آه این منم نشسته در این ظلمت تنها و غم گرفته پریشانم افسوس گذشت زندگیم دیگر از این عبورِ یخزده حیرانم نظرات ( 0)
جرم نویسنده: فرشته حسین نژاد - دوشنبه ٢٩ اسفند ۱۳٩٠ به چه جرمی زیبایی پروانه ها را پشت شیشه ی قاب ها به صلیب می کشند. نظرات ( 1) ..... نویسنده: فرشته حسین نژاد - دوشنبه ٢٩ اسفند ۱۳٩٠ دلم را بر می دارم و می روم از شهر آدم هایی که، پرواز را به شکل قفس می بینند. نظرات ( 3) تنهایی من نویسنده: فرشته حسین نژاد - یکشنبه ٢۸ اسفند ۱۳٩٠ تنهایی من را کسی باور ندارد ای کاش می شد باز بارانی ببارد بر این کویر تشنه ی خشک دل من از جای پای خیس خود ردی گذارد نظرات ( 3) یه نفر میاد... نویسنده: فرشته حسین نژاد - یکشنبه ٢۸ اسفند ۱۳٩٠ یه نفر میاد یه روزی از یه راهی،از یه جایی همونی که مثل نورِ نداره هیچ رد پایی یه نفر میاد که شاید توی قصه ها نباشه یه نفر که عطر خوبِ گل رازقی باهاشه یه نفر که با نگاهش راز چشمامو می خونه نمی خواد چیزی بگم من همه چیزو خوب می دونه میاد از یه جای دوری منو می بره از اینجا می پرم مثل پرنده توی آسمونِ رویا کاش بدونه خیلی تنهام دیگه هیچ شعری ندارم منتظر نشستم اینجا لحظه ها رو می شمارم می دونم آخرِ قصه کلاغه می رسه خونه دیگه نه بالا نه پایین ماست و دوغی نمی مونه نظرات ( 0) گفتم... نویسنده: فرشته حسین نژاد - یکشنبه ٢۸ اسفند ۱۳٩٠ گفتم که باید بگذرم از بودنم از بودنت از شعر های چشم تو از لحظه های دیدنت آهی شدی، سوزی شدی،دستی شدی بر شانه ام ابری شدی،باران شدی همراه با باریدنت ماندم،نرفتم،سوختم تا... قصه ام آخر شود این روح سرگردانِ من،من را کجاها می برد می بینمت شادم که تو،هستی اگر چه نیستی ............................................................ اشکی چکید،اما،نبین...این هم ز یادت می رود این هم ز یادت ... نظرات ( غیر فعال) ............... نویسنده: فرشته حسین نژاد - یکشنبه ٢۸ اسفند ۱۳٩٠ گاهی دلم پرنده ی کوچکی می شود در جستجوی آسمانی برای پریدن. نظرات ( 2) من می روم نویسنده: فرشته حسین نژاد - شنبه ٢٧ اسفند ۱۳٩٠ بر مخملِ نرمِ نگاهِ مهربانت پروانه های بوسه هایش می نشینند در انتظارند تا که در باغِ نگاهت گل بوته های عشق و شیدایی بچینند تو گرمِ شور و مستی و من سرد و تاریک چشمان من تنهاترین شعر زمینند در گوشه ای تاریک و خاموش این نگاهم در انتظار چشم هایت در کمینند ................................................. من می روم تا کوله بارم را ببندم بهتر که چشمانت نگاهم را نبینند اما نمی دانی که در رویا لبانم با بوسه بر لبهای گرمت می نشینند. نظرات ( 0) ....... نویسنده: فرشته حسین نژاد - شنبه ٢٧ اسفند ۱۳٩٠ ایستاده ام بر بلند ترین صخره در زمان در اوجِ آسمانم و همچنان در قعر زمینم بگو چگونه ، با کدامین واژه تفسیرم می کنی؟ نظرات ( 0) ............ نویسنده: فرشته حسین نژاد - شنبه ٢٧ اسفند ۱۳٩٠ او تک ستاره بود در آسمان من پر نور و پر غرور اما...گذشت و رفت بی او چو شب شدم در انتظار نور ...افسوس بر نگشت. نظرات ( 0) دوباره ... نویسنده: فرشته حسین نژاد - شنبه ٢٧ اسفند ۱۳٩٠ دوباره سبز می شوم و جوانه می زنم اگر دست هایت را به دست هایم پیوند بزنی. نظرات ( 0) هر چند.... نویسنده: فرشته حسین نژاد - شنبه ٢٧ اسفند ۱۳٩٠ هر چند مچاله شده ام اما... هنوز می توانی شعر هایم را در صافترین خطوط قلبم بخوانی. نظرات ( 0) .......... نویسنده: فرشته حسین نژاد - شنبه ٢٧ اسفند ۱۳٩٠ با دفتری پر از شعر های نگفته به تماشای غریبه ای نشسته ام که روزی واژه های تمام غزل های عاشقانه ام بود. نظرات ( 0) ....... نویسنده: فرشته حسین نژاد - شنبه ٢٧ اسفند ۱۳٩٠ قفس شده حکایتم ، به جُرم پر کشیدنم سیاه شد چراغ ها ، به اتهام دیدنم گرفته از همه دلم ، شکسته پای رفتنم اسیر بند شد تنم ، به خاطر شنیدنم نظرات ( 0) شعر هایم نویسنده: فرشته حسین نژاد - شنبه ٢٧ اسفند ۱۳٩٠ من شاعرم . درست. اما شعرهایم را نمی فروشم. همین جا کنار دلم آویزان می کنم تا رهگذران خسته بخوانند و .................................................................... بروند. نظرات ( 1) نویسنده: فرشته حسین نژاد - شنبه ٢٧ اسفند ۱۳٩٠ رویا هایم را گم کرده ام، و فراموش شده ام در هیاهوی این همه رویای ندیده ی بی تفسیر. نظرات ( 0) حبف شد نویسنده: فرشته حسین نژاد - شنبه ٢٧ اسفند ۱۳٩٠ یا تو را یک بارِ دیگر مست و حیران می کنم یا خودم را در سکوِت مرگ مهمان می کنم یا که می گیرم شبی کام از لبان گرم تو یا که زخم عشق را با درد درمان می کنم یا تو را می دزدم از لای کتابِ زندگی یا که مجنون می شوم عزم بیابان می کنم ................................................... ................................................. تو نفهمیدی دلم کرده هوای چشم تو پس خودم را پشت یک لبخند پنهان می کنم از تو با تو قصه گفتم حیف شد رفتی و من تا ابد عشق تو را محکوم به زندان می کنم نظرات ( 0) ........... نویسنده: فرشته حسین نژاد - جمعه ٢٦ اسفند ۱۳٩٠ شعر می خواهم بگویم ای خدا شعر هایم را چرا دزدیده ای این همه درد نگفتن را کجا در سکوت یک تبسم دیده ای ........................................... شعر هایم را چرا دزدیده ای نظرات ( 1) ناشناس نویسنده: فرشته حسین نژاد - جمعه ٢٦ اسفند ۱۳٩٠ اگر پرسیدند می شناختیش؟ بگو : نه، دیوانه ای بود و دلی داشت دیوانه تر! کسی نفهمیدش، دلش را گذاشت و................................................رفت. نظرات ( 1) ............. نویسنده: فرشته حسین نژاد - جمعه ٢٦ اسفند ۱۳٩٠ رویای زیبای من است در دست هایت گم شدن یک لحظه از عطر تنت چون جام خالی پر شدن یک روز آخر می زنم دل را به دریای دلت می گیرم از آغوش تو سهم خودم را بی سخن نظرات ( 1) از یاد ببر من را نویسنده: فرشته حسین نژاد - جمعه ٢٦ اسفند ۱۳٩٠ از یاد ببر من را بازیچه تقدیرم بگذر ز من تنها تا گریه ز سر گیرم از یاد ببر من را من زخمیِ خویشم خویش دیوانه و سر گردان با بارِ گناهی بیش از یاد ببر من را افتاده ای از پایم دل تنگم و جان خسته من با تو نمی آیم مرهم مگذار دیگر بر زخمِ دلِ تنگم انگار نمی دانی دل سنگم و از سنگم در چشم پر از اشکم دنبال چه می گردی من گمشده در خویشم وقت است که برگردی ...........از یاد ببر من را............................................... نظرات ( 0) عدالت نویسنده: فرشته حسین نژاد - پنجشنبه ٢٥ اسفند ۱۳٩٠ در سرزمین ماران عدالت چه مفهومی دارد وقتی پرنده ...........................................................محکوم به خزیدن است. نظرات ( 0) گوش کن دارم صدایت می کنم نویسنده: فرشته حسین نژاد - پنجشنبه ٢٥ اسفند ۱۳٩٠ در زلال چشم های عاشقت غرق می گردد دل دیوانه ام زیر باران نگاه صادقت می دهد جان این دل بیچاره ام در هیاهوی دروغین حیات ای صفای بی ریا می خواهمت در غم جانسوزِ دردِ بی کسی ای صدای آشنا می خواهمت باورم کن ساده ای آواره ام کوله بارم خالی از رنگ و ریاست دور کن از قلب خود تردید را راست می گویم خدا را راست راست شعله بر این جانِ تب دارم زند حسرت یک بار دیگر دیدنت دوست دارم شرم پنهان تو را آن نگاه از چشم من دزدیدنت طاقتم دیگر نماند سوی من آی هدیه جانم را فدایت می کنم این چنین از من مگردان روی خود گوش کن دارم صدایت می کنم نظرات ( 0) .......... نویسنده: فرشته حسین نژاد - پنجشنبه ٢٥ اسفند ۱۳٩٠ شاید روزی ، کسی بگویدم قرار این دست های منتظر را چه کسی بی قرار کرد نظرات ( 2) ....... نویسنده: فرشته حسین نژاد - پنجشنبه ٢٥ اسفند ۱۳٩٠ بر بال نسیمی کوچک بالا می روم و با ... چتری از نور پایین می آیم اکنون نورانی ترین وازه ی هستی شده ام. نظرات ( 3) چه می کنی؟ نویسنده: فرشته حسین نژاد - چهارشنبه ٢٤ اسفند ۱۳٩٠ تنهایی ام را بر شانه هایت گریستم حالا با شانه های خیس از تنهاییِ من چه می کنی؟ نظرات ( 2) ............. نویسنده: فرشته حسین نژاد - چهارشنبه ٢٤ اسفند ۱۳٩٠ در قلب سرد و یخ گرفته هیچ گرما نیست اینجا میان این همه احساس .............................................جای دلم خالیست. نظرات ( 0) تنهایی نویسنده: فرشته حسین نژاد - چهارشنبه ٢٤ اسفند ۱۳٩٠ باز شب شد،باز شب باز درد بی کسی باز چشمی خیس اشک پشت یک دلواپسی خسته از این سرنوشت رفته در خواب و خیال چشم های نیمه باز باز رویایی محال در سکوتی غمزده در گریبان برده سر یاد عشقی گمشده می زند بر خانه در روزگارِ بی وفا جاده ها بی انتها آرزوی یک محال در دلش خوش کرده جا آه ، نه، دیگر بس است باید از نو پا شود غصه را بیرون کند تا که عشق پیدا شود نظرات ( 0) تو برام مثل کتابی یه کتاب خوندنی نویسنده: فرشته حسین نژاد - چهارشنبه ٢٤ اسفند ۱۳٩٠ دوست دارم چشمای من شمع شبای تو باشه تا که هیچ وقت شب نیاد مهمون چشمات نباشه دوست دارم دستای من یه سایه بون باشه برات تا که خیس نشی تو بارون من فدای اون نگات دوست دارم بهار بشم پاییزو از تو بگیرم دوست دارم بگم به عالم که برات من می میرم می خوام فریاد بزنم بگم که عشق یعنی همین برین ای آدما اینو به همه دنیا بگین بزار تا همه بدونن که چقدر دوست دارم که برات تموم زندگیمو از جون می زارم کاشکی می شد ببینی چه آتیشی تو قلبمه چی بگم هر چی بگم بازم می دونم که کمه تو تموم لحظه ها اسمت روی زبونمه همیشه یادِ تو،تو قلب منه تو جونمه .............................................. "تو برام مثل کتابی یه کتاب خوندنی این یادت بمونه تو تموم دنیای منی" نظرات ( 1) امید نویسنده: فرشته حسین نژاد - چهارشنبه ٢٤ اسفند ۱۳٩٠ می شود در نا امید سینه ها دانه هایی از گل امید کاشت یا که در صحرای دور بی کسی انتظار آشنایی سبز داشت می شود آهی شد و تا اوج رفت یا که در عمق زمین یک قطره بود در زمینِ سردِ دشتی یخزده می شود هر لحظه جاری شد چو رود می شود دل را به شطِ نور زد می شود از ذوق چون کودک گریست می شود عشقی درون سینه داشت می شود فریاد زد غم رفتنیست می شود در را به روی غصه بست می شود یک آسمان آواز خواند می شود در زیر باران قصه گفت یا که در پاییز دلها سبز ماند می شود آهن نشد در قرن سرد می شود قلبی به رنگ سرخ داشت یا که با یادِ نگاهِ آخرین می شود گلبرگی در دفتر گذاشت زندگی را می شود شعری سرود می شود خوابی به رنگ سرخ دید از درختِ خشکِ چشمی غمزده با نوازش می شود یک سیب چید .......................................... کاش می شد در برت چون جان گرفت بر لبان مهربانت لب کشید در شبی آرام تر از خواب تو طعمی از آغوش گرمت را چشید نظرات ( 0) ...... نویسنده: فرشته حسین نژاد - چهارشنبه ٢٤ اسفند ۱۳٩٠ در انتظار لحظه ها ، از لحظه ها جا مانده ام در جمع یارانم ولی انگار تنها مانده ام ای ساربان لحظه ها ، آهسته تر آخر دمی یادم نمی آید چرا تنها من اینجا مانده ام نظرات ( 1) چشم هایت به چه رنگیست نویسنده: فرشته حسین نژاد - چهارشنبه ٢٤ اسفند ۱۳٩٠ چشم هایت به چه رنگیست نازنین دلتنگیِ لحظه هایم را در قابِ کهنه ی زمان محصور می کنم دست هایم را در امتداد رهایی پرواز می دهم نگاهم را به مهمانیِ چشم هایت می خوانی چشم هایت به چه رنگیست نازنین کوچه ی خالیِ حنجره ام را به آوازی می شکوفانم آوازی به لطافت روحِ بزرگ تو و به سبزیِ دست های صداقتت و به رنگ چشم هایت چشم هایت به چه رنگیست معجزه ی زیستن در حال روی دادن است خاطره ام در قاب کهنه ی زمان جوانه می زند گفته بودم امیدی به دوباره زیستن نیست اما تو.............زیستن مطلقی زندگی به رنگ چشم های توست چشم هایت به چه رنگیست مهربان نگاهت در فراسوی اندیشه و سخن گام می زند طنین گام های نگاهت آهنگ زندگیست زندگیم جوانه می زند در قاب کهنه ی زمان .....در قاب کهنه ی زمان............ ریشه های عطشناکم را دریاب چشم هایت با من سخن دوباره جوانه زدن را گفتند چشم هایت به چه رنگیست نگاهت رنگ پاییزیست سبز گونه رازیست در بی نهایت نگاهت شفقِ... نگاه.... پاییزی ات را بر افق نگاهم بپاش چشم هایت........ .....نازنین. نظرات ( 0) رویای پرواز نویسنده: فرشته حسین نژاد - چهارشنبه ٢٤ اسفند ۱۳٩٠ پرنده،محزون، آوازی به رنگ قفس خواند در کدامین گوشه ی آسمان گم می شود ...............................................................رویای پروازش. نظرات ( 0) من فکر می کردم که شعر... نویسنده: فرشته حسین نژاد - چهارشنبه ٢٤ اسفند ۱۳٩٠ من فکر می کردم که شعر آبی برای تشنه هاست در قرن دود و سنگ و یخ تنها صدای آشناست شاعر دلش بی کینه است صاف و صمیمی بی ریاست دستانِ گرمش ، مهربان چشمش ، نگاهش با صفاست من فکر می کردم خدا شعری است در دلهای ما یعنی که پر نور است دلِ هر کس بگوید یا خدا در این هیاهو می شود یک آرزوی ساده داشت لبخندِ پاک و ساده ای در هر سلام آماده داشت اما... نه شعری شعر بود نه شاعری شعری سرود اینجا خدای شعر هم آنی که می گفتند،نبود شاعر کسی بیگانه است فارق ز درد و رنج و غم باور ندارد شعر را جز گاهگاهی بیش و کم شعرم در این بازار رنگ بی رنگ و تنها مانده است آن را نمی خواند دگر هر کس که شعری خوانده است نظرات ( 0) اما..... نویسنده: فرشته حسین نژاد - چهارشنبه ٢٤ اسفند ۱۳٩٠ تو شعر من شدی اما دلت یک جای دیگر بود خودم این را نفهمیدم دلم فهمید این را زود دلم فهمید چشمانت دگر بی رنگ و احساس است و یک بار دگر اندوه پر و بال دلم را بست هوای چشم من ابریست پر از تنهایی و دردم گمانم واژه هایم را در اندوه تو گم کردم نظرات ( 1) من را بگیر از این همه تنهایی نویسنده: فرشته حسین نژاد - سه‌شنبه ٢۳ اسفند ۱۳٩٠ از این نگاههای پر از ابهام از این سکوت ممتد و طولانی از این همه سیاهی و بد رنگی من خسته ام تنها تو می دانی من را ببر از این همه دلتنگی من را بگیر از این همه تنهایی با من بیا و همسفر من شو با من بیا به یک شب رویایی شاید دوباره بال و پری گیرم پرواز را دوباره به یاد آرم شاید دوباره پر شوم از احساس تا صبح به یاد چشم تو بیدارم تا آخر قصه کنارم باش با من بمان که خسته و تنهایم با تو گرفته رنگ دگر شعرم ای قصه گوی خلوت شبهایم نظرات ( 0) خدا نویسنده: فرشته حسین نژاد - سه‌شنبه ٢۳ اسفند ۱۳٩٠ باور نمی کنی هنوزم نگاهمان در آسمانِ دودی شهر تا افق رهاست باور نمی کنی که در عمق وجودمان جایی است نا شناخته که از این جهان جداست باور نمی کنی باور نمی کنی که خدا رو به روی ماست باور نمی کنی؟!! به چشمت نگاه کن در آخر نگاه تو لبخند می زند آن کس که فکر می کنی که تویی نه همان خداست. نظرات ( 3) ........... نویسنده: فرشته حسین نژاد - سه‌شنبه ٢۳ اسفند ۱۳٩٠ باد می آید وخاطراتم رقص کنان در دست های بازیگوشش به ذهن خالی رویا می روند نظرات ( 0) می روم نویسنده: فرشته حسین نژاد - سه‌شنبه ٢۳ اسفند ۱۳٩٠ دیگر... وقت رفتن است کوله بارم را بسته ام با توشه ای از نگاه تو ...می روم. نظرات ( 0) زمزمه کن مرا نویسنده: فرشته حسین نژاد - سه‌شنبه ٢۳ اسفند ۱۳٩٠ شب شد دوباره من یک شعر می شوم با بالهای شعر تا انتهای عشق تا لحظه های ناب هر لحظه می پرم بگذار یک نفس یک دم کنار تو آرام و بی صدا چون یک غزل شوم "زمزمه کن مرا" نظرات ( 0) شکستم بی صدا نویسنده: فرشته حسین نژاد - سه‌شنبه ٢۳ اسفند ۱۳٩٠ اینجا کنار خنده ها با گریه تنها مانده ام شعری برای سبزه های خیس باران خوانده ام از ابر ها جاری شدم بر ذهن پر بار زمین از بودنت خالی شدم تنهاییِ من را ببین باریدم واشکی شدم بر دست سبز برگ ها با خنده رفتم از دلت اما شکستم بی صدا نظرات ( 0) ..... نویسنده: فرشته حسین نژاد - سه‌شنبه ٢۳ اسفند ۱۳٩٠ کاش بارانی ببارد کاشکی واژه های خشک شعرم تر شود شعر سرد من ز برق آسمان آتشی در زیر خاکستر شود نظرات ( 0) عشق هم افسانه است نویسنده: فرشته حسین نژاد - دوشنبه ٢٢ اسفند ۱۳٩٠ باز روشن می شود،در سکوتی پر ز راز شعله هایی بی خبر، از نگاهی دل نواز چشم هایی منتظر،در گریز از یک نگاه دست هایی بی قرار،سینه ای لبریز آه بی تفاوت می رود ، دل ولی در گیر و دار در سکوتی ملتهب ، چشم ها در انتظار "کاش می شد یک نفس ، بوسه بارانش کند یا که بگریزد از او ، دل ز عشقش بر کَند کاش در آغوش خود ، می فشردش تنگِ تنگ تا که از عطر تنش ، مست می شد بی درنگ" بی تفاوت رفت و زود، بر نگاهش چشم بست "بگذرد این لحظه هم،عشق هم افسانه است" نظرات ( 1) گریه نمی کنم نویسنده: فرشته حسین نژاد - دوشنبه ٢٢ اسفند ۱۳٩٠ نه، گریه نمی کنم، فقط نمی دانم چرا گاهگاهی ستاره ای کوچک از کهکشانی دور در آسمان چشم هایم به زمین می افتد. نظرات ( 0) پرنده نویسنده: فرشته حسین نژاد - دوشنبه ٢٢ اسفند ۱۳٩٠ چه آرام خوابیده است پشت پنجره بسته با بال های باز پرنده ی مرده. نظرات ( 0) اشک نویسنده: فرشته حسین نژاد - دوشنبه ٢٢ اسفند ۱۳٩٠ چرا از جلوی چشم هایم کنار نمی رود می خواهم به پرواز آن دو کبوتر سفید عاشق در آسمان نگاه کنم چرا کنار نمی رود اشک. نظرات ( 0) غرور نویسنده: فرشته حسین نژاد - دوشنبه ٢٢ اسفند ۱۳٩٠ مرا نمی شناسد هنوز در خیال ، سرشار از عشق محصورش ....می رود به من نگاهی هم نمی کند .................................. کجا جا مانده ام من؟!!! نظرات ( 0) تو را من مست می خواهم نویسنده: فرشته حسین نژاد - دوشنبه ٢٢ اسفند ۱۳٩٠ تو را من مست می خواهم که در جانم شرر ریزی شراب زندگانی را به جانم بیشتر ریزی من از عطر تنت بی تاب در آغوش تو جا گیرم تو هم از عشق و سر مستی به دامان من آویزی نظرات ( 2) با چشم هایت نویسنده: فرشته حسین نژاد - دوشنبه ٢٢ اسفند ۱۳٩٠ در چشم هایت خیره ماند،رشد کردم از یاد بردم زخمی ام ، لبریز دردم با چشم هایت زندگی را شعر خواندم اما.... چرا در حسرت چشم تو ماندم نظرات ( 0) .................. نویسنده: فرشته حسین نژاد - دوشنبه ٢٢ اسفند ۱۳٩٠ باید بروم باید بروم برای پرنده های اسیرِ مانده در قفس دعا کنم تا پرواز را از یاد نبرند ...................... باید بروم. نظرات ( 0) کمی تا قسمتی نویسنده: فرشته حسین نژاد - دوشنبه ٢٢ اسفند ۱۳٩٠ هوای چشم من امروز،کمی تا قسمتی ابریست کنارم جای احساست،کمی تا قسمتی خالیست پر از شعرم ولی دیگر نمی خواهم خودم باشم برای بودنم اینجا، کمی تا قسمتی جا نیست در این آشفته بازاری که هر کس درد خود دارد "من"از"تو" فاصله دارد کمی تا قسمتی ما نیست گرفتم فال دستت را پر از ابهام ماندن بود هنوز تردید در دستت،کمی تا قسمتی باقیست نمی دانم چرا امروز دلم حالی دگر دارد هوای چشمهایم نیز،کمی تا قستی ابریست نظرات ( 2) آیینه ای از چشم من بردار نویسنده: فرشته حسین نژاد - دوشنبه ٢٢ اسفند ۱۳٩٠ شبی آیینه ای از چشم من بردار در آن آیینه عکس چشم تو پیداست و در چشمت،نگاهم خیره بر چشمان یک رویاست بیا امشب کنار قلب من بنشین که تنهایم و از غم در دلم غوغاست و طوفانی از این غم در دلم بر پاست دلم با یاد تو تنهاست بیا امشب غم و تنهایی من را به دست بادها بسپار و این دیوار سنگین را که بین ماست زجا بردار بیا و مرهمی بر زخم های قلب من بگذار.......... (درون قابی بر دیوار دو چشمت مانده است بیدار و عکس چشم من در چشم تو پیداست نگاه خسته ات در قاب بر دیوار چقدر زیباست) نظرات ( 0) شب نویسنده: فرشته حسین نژاد - یکشنبه ٢۱ اسفند ۱۳٩٠ این روز ها گم می شوم شب باز پیدا می شوم از حس و حال دیگری در شور و غوغا می شوم شب با خوذم صادق ترم انگار شب، جانِ منست شب در دلم جا می شوم با شعر تنها می شوم نظرات ( 1) .................................. نویسنده: فرشته حسین نژاد - شنبه ٢٠ اسفند ۱۳٩٠ در یاد چشمان توأم ای وای بر من تنهایی من پر شده از با تو بودن نظرات ( 1) تکرار نویسنده: فرشته حسین نژاد - شنبه ٢٠ اسفند ۱۳٩٠ صدایی تازه می خواهم،هوایی تازه می خواهم من اینجا مُردم از تکرار،نوایی تازه می خواهم در و دیوار قلبم را بیا رنگی بزن دیگر که یک احساس با یک جای پایی تازه می خواهم زمین سرد است و دیگر آسمان از جلوه افتاده است خدایا آسمان با ابر هایی تازه می خواهم فقط تکرارِ تکرار است چقدر این حرف تکراریست بگو،حرفی بزن من حرفهایی تازه می خواهم و تا کی شعر هایم را کنم تکرار در ذهنم خودم را با دلم با شعر هایی تازه می خواهم صدایم کردی و این انعکاس یک حرف تکراریست من این تکرار ها را با صدایی تازه می خواهم به من گفتی که در این عشق هوای زندگی تازه است همین حرف تو را با یک هوایی تازه می خواهم نظرات ( 3) ای کاش می شد نویسنده: فرشته حسین نژاد - شنبه ٢٠ اسفند ۱۳٩٠ ای کاش می شد دستهایت مال من بود هنگام گریه شانه هایت مال من بود ای کاش می شد لحظه ای کوتاهِ کوتاه رنگین کمان چشمهایت مال من بود نظرات ( 1) ................ نویسنده: فرشته حسین نژاد - شنبه ٢٠ اسفند ۱۳٩٠ دلم شکسته از تو ای طبیب دردهای من به زخم تازه ی دلم بیا و مرهمی بزن نظرات ( 0) انگار نمی فهمی نویسنده: فرشته حسین نژاد - شنبه ٢٠ اسفند ۱۳٩٠ تو حال زار این دیوانه ی دل خسته را انگار نمی فهمی بگویم گر تو را این داستان حال ما صد بار نمی فهمی نه می بینی نه می دانی نه می خوانی نه می گویی چقدر گویم که راهم خورده بر دیوار؟ ...نمی فهمی من بی دل به خود مغرور و دور از عالم و آدم ولی حالا ز برق چشم شوخی گشته ام بیمار نمی فهمی چه می خواهی دگر از این دل در بند خود مانده بگویم گر تو را این داستان حال ما صد بار نمی فهمی برو خوش باش و دل خوش دار به کامت باشد این دنیا که من گر پیش روی تو شوم بر دار نمی فهمی ........................................................................همین نظرات ( 0) حیرانی نویسنده: فرشته حسین نژاد - شنبه ٢٠ اسفند ۱۳٩٠ چه می خواهم از این دنیا چرا این گونه حیرانم کجا بودم کجا هستم کجایم من نمی دانم نه تاب ماندنم مانده نه پای رفتنی دیگر مرا دریاب خداوندا که راهم را نمی دانم تمام روشنی ها رفت دوباره شد دلم تاریک طبیب دردهای من!نمی کوشی به درمانم سرا پا ظلمتم ای وای چه تاریک است و بی نور است نمی آید نشان روشنی دیگر به چشمانم چه سرگردانی سختیست چه رازی دارد این دنیا؟ کجا بودم کجا هستم کجایم من نمی دانم!!! نظرات ( 0) دل چموش نویسنده: فرشته حسین نژاد - شنبه ٢٠ اسفند ۱۳٩٠ باده به باده،جام جام جرعه به جرعه ،نوش نوش برده نگاه مست تو از من خسته عقل و هوش از می ناب چشم تو بی خودم از خودم هنوز بی خبر از لبان تو کام گرفت دل چموش نظرات ( 0) تو هم رفتی نویسنده: فرشته حسین نژاد - شنبه ٢٠ اسفند ۱۳٩٠ نه پای رفتنی دارم نه حس ماندنی دیگر نه میل گفتن حرفی نه حرف تازه ای در سر دلم با بودنت خوش بود ولی .... رفتی تو هم آخر. نظرات ( 0) دل رفته از دستم نویسنده: فرشته حسین نژاد - جمعه ۱٩ اسفند ۱۳٩٠ دل رفته از دستم به دنبال نگاهی من مانده ام در ابتدای کوره راهی جنگی به پا شد بین ما چند روز اما او رفت و من ماندم و افسوسی و آهی از دور نوری دید و دنبالش روان شد چون خسته بود و غمزده از هر سیاهی آشفته از این روزگار سرد و بی رحم شاید که گشته بی خبر غرق گناهی در انتظارم باز گردد بی پر و بال ماتم زده از درک حسِ اشتباهی می دانم آخر قصه را پایان خوش نیست می مانم و دنیایی از این روسیاهی نظرات ( 0) گاهی... نویسنده: فرشته حسین نژاد - جمعه ۱٩ اسفند ۱۳٩٠ گاهی برای لحظه ای،خاموش یادت می کنم دارم به این یک لحظه ی کوتاه عادت می کنم گاهی دلم پر می کشد تا آسمان چشم تو بیهوده می گویم تو را از یاد پاکت می کنم در لحظه های ساکتم چشم تو غوغا می کند این لحظه ها را بی صدا دارم به نامت می کنم تو رفته ای اما هنوز در چشم من تصویر توست با سادگی با این خیال هر روز سلامت می کنم نظرات ( 0) اشتباه نویسنده: فرشته حسین نژاد - جمعه ۱٩ اسفند ۱۳٩٠ چرا فکر کردم تو تنها پناهی برای دل من تو یک تکیه گاهی چه رویای خامی چه فکر محالی گمانم گرفتم تو را اشتباهی نظرات ( 1) ابهام نویسنده: فرشته حسین نژاد - جمعه ۱٩ اسفند ۱۳٩٠ هوای تو را کردم و بی قرارم کجا باید این غصه را جا گذارم برای تو دلتنگم و هیچ راهی به جز آن که گاهی چو باران ببارم ندارم تمام دلم پر شد از یاد چشم تو امشب تو را تا سکوت خدا،تا خدا دوست دارم نظرات ( 2) دل صبور نویسنده: فرشته حسین نژاد - چهارشنبه ۱٧ اسفند ۱۳٩٠ ایستاده با غرور زخم خورده از زمان سالهای انتظار راههای بی عبور تا کجای زندگی تا کجا دل صبور....؟ نظرات ( 0) مشکن دلم را نویسنده: فرشته حسین نژاد - چهارشنبه ۱٧ اسفند ۱۳٩٠ دلنازکم،نازکتر از شیشه مشکن دلم را همسفر با غم لازم نبود یک سنگ برداری می لرزد آن با یک تلنگر هم نظرات ( 0) آهسته می آیم ... نویسنده: فرشته حسین نژاد - سه‌شنبه ۱٦ اسفند ۱۳٩٠ آهسته می آیم ز در،در خواب آرامت شبی حس می کنی در خواب خود،گرمای تب دار لبی شاید نفهمی آمدم،همچون نسیمی می روم انگار خوابی دیده ای،خوابی که دیدی در تبی نظرات ( 1) تو محکوم هستی نویسنده: فرشته حسین نژاد - سه‌شنبه ۱٦ اسفند ۱۳٩٠ "چه مغرور گفتی گناهم چه بوده و رفتی" گناه تو این بود،که نوری شدی در شب بی چراغم گناه تو این بود،که چشم تو در اوج تنهایی آمد سراغم گناه تو این بود،نشستی کنار دل بی پناهم گناه تو این بود،خودت را کشیدی به تصویر قاب نگاهم گناه تو این بود،نخواندی کتاب دلم را و رفتی..... تو محکوم هستی به اینکه،سکوت دلم را شکستی که پرهای مرغ دلم را نبستی تو محکوم هستی به اینکه،به همراه من آمدی ساده و صادقانه به اینکه ندادی به دست دل شاکی من بهانه که قفل دلم را شکستی در این دادگاهی که نامش"سکوت"است تو محکوم هستی نظرات ( 0) من شاعر تنهایی ام بودم نویسنده: فرشته حسین نژاد - سه‌شنبه ۱٦ اسفند ۱۳٩٠ من شاعر تنهایی ام بودم بادستهای خالی از نیرنگ چون ساده بودم می شکستندم این ذهن های کوچک دلسنگ چون ساده بودم زخم می خوردم از هر نگاه تنگ می مردم تنهایی ام را کوچ می کردم با کوچ یک پروانه از یک گل با رفتن یک قاصدک در باد با هر نگاه شاد تنهایی ام را شعر می گفتم تنهایی ام را شعر می خواندم هر نیمه شب محو سکوت ماه در هر سکوت ساده می ماندم من شاعر تنهایی ام بودم اما کجا خالی شدم مردم نظرات ( 0) راز پنهان نویسنده: فرشته حسین نژاد - سه‌شنبه ۱٦ اسفند ۱۳٩٠ می خواهم امشب عکس چشمان تو باشم آغوش بگشا تا که مهمان تو باشم بس کن خدا رو زین همه پرهیزگاری بگذار یک شب هم غزلخوان تو باشم در زیر این رگبار رنج و شک و تردید ای کاش میشد چتر باران تو باشم در دستهای عاشقم خود را رها کن بگذار گاهی راز پنهان تو باشم دستی بکش بر خلوت تنهایی من می خواهم امشب شعر چشمان تو باشم نظرات ( 1) دلم خوش نیست نویسنده: فرشته حسین نژاد - سه‌شنبه ۱٦ اسفند ۱۳٩٠ دلم خوش نیست،دلتنگم،پر از رویای نافرجام پر از پرواز بی اوجم،پر از آزادی در دام دلم خوش نیست ،غمگینم،از این تکرار بیهوده از این سر در گمی هایی که در "ای کاش"فرسوده دلم خوش نیست،تنهایم،کسی انگار اینجا نیست کسی دیگر نمی پرسد چقدر پشت دلت خالیست دلم خوش نیست،بیمارم،پر از رنجم پر از دردم تو هم دیگر نمی آیی به درمان دل سردم سکوتم بغض سنگینیست که بسته راه فریادم تمام شعرهایم را به پای سادگی دادم نگو بگذر از این لحظه، نگو این قصه تکراریست که از روز ازل یادت درون یاد من جاریست تو هم از من نمی پرسی،تو هم دیگر نمیدانی دلم با بودنت خوش بود،تو هم دیگر نمی مانی نظرات ( 0) بغض نویسنده: فرشته حسین نژاد - سه‌شنبه ۱٦ اسفند ۱۳٩٠ هی این بغض سنگین نشکسته را پس خنده های بی وقفه ام پنهان میکنم تا کسی از اندوه تنهایی من با خبر نشود. نظرات ( 0) کمی دیگر بمان نویسنده: فرشته حسین نژاد - سه‌شنبه ۱٦ اسفند ۱۳٩٠ وقت اگر کردی دو خط شعرم بخوان وقت اگر کردی بگیر از من نشان وقت اگر کردی دلم را سر بزن وقت اگر داری کمی دیگر بمان وقت اگر کردی سراغم را بگیر از همان احساسهای بی نشان گاهگاهی رد شو از این دور و بر بی تکلف ساده بی حدس و گمان وقت اگر کردی صدایم کن بلند تا حضورم را ببینی همزمان وقت اگر کردی دو خط شعرم بخوان وقت اگر داری کنار من بمان

آپلود نامحدود عکس و فایل